Styrkir til lánardrottna?

Þessir margumtöluðu styrkir eru vissulega allrar athygli verðir en af hverju segir enginn neitt um þá okurvexti sem ríkja á Íslandi?

Ef að í raun hafa verið fluttar háar upphæðir til stjórnmálaflokka frá fyrirtækjum sem nú eru gjaldþrota og almenningur nú þarf að bera kostnað af eru það í raun smámunir borið saman við þann kostnað sem fellur á fyrirtæki og almenning vegna þeirra okurvaxta sem Seðlabankinn viðheldur án nokkurra raka. 

Ég bý í Danmörku og hér hafa margir lengi kvartað um að vextir hafa verið allt að 1/2 prósentustigi hærri en annar staðar í Evrópu af því að Danmörk hefur ekki evruna. Þetta hafa fyrirtæki nefnt sem því sem næst óyfirstíganlegan hjalla í alþjóðlegri samkeppni.

Hvernig eiga Íslensk fyrirtæki þá að eiga nokkra möguleika á að keppa við erlenda samkeppnisaðila með því vaxtastigi sem ríkir á Íslandi og til hvers er því viðhaldið? 

Með þeim gjaldeyrishöftum sem komið hfur verið á er ómögulegt að sjá rök fyrir þeim okurstýrivöxtum sem viðhaldið er.

Því miður er eina skýringin sem ég get fundið, sú að með þessum hætti er hægt að láta almenning og íslensk fyrirtæki borga brúsan fyrir skuldir sem viðkomandi hafa aðeins sjálf stofnað til að litlu leyti.  Ef heldur sem horfir neyðist ég til að trúa því sem ég hef hingað til haldið að væru samsæriskenningar un Alþjóða Gjaldeyris Sjóðinn.

Af hverju hrópa engir stjórnmálamenn upp og benda á það sem að minnsta kosti gefur Íslandi möguleika á að vinna sig út úr núverandi vandræðum, vaxtalækkun til  samræmis við önnur vestræn ríki. Er það virkilega vilji allra stjórnmálaflokka að viðhalda fátækt og armæðu á Íslandi?

Með von um betri tíð og lægri vexti.

Kjartan Björgvinsson