Kapp er best með forsjá

Það verður ekki komist hjá því að sækja auknar tekjur til ríkisins og það veldur eflaust mörgum erfiðleikum sem ekki mega við miklu í núverandi ástandi.

Ef við viljum að Ísland rétti úr kútnum er hins vegar mikilvægt að viðhalda von og trú almennings á að eftir erfiða tíma muni aftur birta til og lífskjör að nýju batna á Íslandi.

Við núverandi kerfi skapar aukin tekjuöflun ríkisins ekki aðeins aukin útgjöld fyrir almenning á þeim sviðum sem þeim er beint að heldur valda þær einnig hækkun þvæi sem næst allra skulda sem hvíla á heimilunum. Hvers á bindismaðurinn að gjalda þegar álögur eru auknar á áfengi og við það hækkar húsnæðislán hans.

Þessa tengingu verður að afnema hið fyrsta. Fólk sem misst hefur allar eigur sínar vegna hækkunar skulda hafa ekki ástæðu til að búa áfram á Íslandi. Hætta er á að fólksflótti verði, sérstaklega meðal ungs fólks sem skulda mikið í húsnæði sínu og hafa því lágt borð fyrir báru. Því fleiri sem flýja land, því færri verða til að borga brúsann.

Því miður held ég að það sem nú hefur verið kynnt sé aðeins byrjunin og það sem á eftir að verða verulega sársaukafullt er sá niðurskurður sem óhjákvæmilega er nauðsynlegur til að minnka halla ríkissjóðs.

Hingað til hefur megnið af umræðunni og eftir því sem mér sýnist aðgerðir stjórnvalda snúist um að taka á afleiðingum vandans, oft kallað að lengja í hengingarólinni. Það er kominn tími til að líta á hinn möguleikann, að auka tekjur, ekki með skattheimtu heldur með aukinni veltu. Sókn er besta vörnin og ég hef aldrei heyrt um neinn sem hefur unnið leik með því að pakka í vörn eftir að vera undir 3-0 í hálfleik.

Hvernig er svo hægt að auka veltuna?

Ég tel að auka eigi verulega áherslu á nýsköpun, sérstaklega í hátækni og ferðaiðnaði. Einn af fáum kostum við kreppuna er að skyndilega er ein best menntaða þjóð heimsins orðið láglaunasvæði og þar af leiðandi miklu samkeppnisfærari í þróun og framleiðslu og þjónustu. Við þurfum einnig að huga að því að nýta allar okkar auðlindir eins vel og hægt er t.d. við að fullvinna eins stóran hluta fiskaflans eins mikið og unnt er innanlands. Margt slæmt má segja um bankana en þrátt fyrir að hafa búið erlendis í mörg ár hef ég ekki kynnst eins öflugu netbanka kerfi og á Íslandi, millifærslur taka skamman tíma o.s.frv. þessa þekkingu og þar með eign er eflaust hægt að selja öðrum, svona má lengi telja og tími til komin að koma auga á tækifærin og nýta sér þau.

Hvert lítill sigur og veltuaukning mun einnig auka bjartsýni og jákvæðni og þar af leiðandi flýta fyrir uppbyggingu og stytta raunartímann.

Með von um betri tíð og lægri vexti 

 

Álögur á eldsneyti og áfengi hækka

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 28.5.2009 kl. 21:28]

Sammála að sókn er besta vörnin. Nú er það ferðamálaþjónustan sem gildir því þannig fáum við gjaldeyri sem styrkir krónuna okkar. þar koma kvalveiðaðar líka inn í mörgum merkingum ásamt minnkun möskvastærðar í fiskveiðum.

þannig snýr maður vörn í sókn. Við ákveðum sjálf hvort við veiðum kvali. 

Ferðamenn vilja sjá hvalveiðar ef þær eru auglýstar sem hluti af íslenskri bjargvættarmenningu. Nú er tími annara þjóða að læra af íslendingum hvernig maður bjargar sér í erviðum verðbréfakreppum.

Lækkum vexti og verbætur og veiðum það sem er okkar áður en við seljum það fyrir útlenskt morgunkorn sem ekki er einu sinni hollt.

Svo eru það almenningssamgöngur svo sem strætó og lestarsamgöngur.

Kanski ætti að vera kvóti á bensín eftir því hvað fólk hefur mikið úr að moða. Væri það ekki framkvæmanlegt? Til dæmis sá sem er að fara til nauðsynlegrar vinnu og er heiðarlegur skattborgari á lægstu launum fengi ódýrara bensín og olíu og hinir sem eru að fara í skemmtiferðir á kostnað skattborgara borgi meira?

Mætti ekki útbúa þannig kort sem eru tekjutengd? Myndi það ekki borga sig fyrir þjóðina? 

Er ekki svo mikið í tísku núna að kvóti eigi að vera það besta fyrir þjóðina?

Sem því miður hefur hefur komið þjóðinni á hausinn? það sem ekki var í tísku í gær gæti auðveldlega verið lausn allra mála í dag. Við þurfum bara að gefa öllu séns en ekki bara gömlu sviknu gildunum.

Nota sjálf strætó sem tekur mikinn tíma og orku fyrir mig sem ekki hefur fæturna í lagi og ætla að koma mér út í atvinnulífið!

En ég mun finna lausn á því eins og öðru sem ég hef mætt í þessu lífi. Vandamálin eru til að takast á við þau. þannig hef ég komist þangað sem ég er í dag.

þannig mun líka þessi þjóð geta fundið leið út úr vandanum með góðum vilja verkafólksins sem hefur alla tíð borið þessa þjóð á örmum sér.

Vil minna á að af fenginni reynslu, að grasið er ekki grænna hinu megin. þar eru stríð og ýmislegt annað sem ég býð ekki velkomið hingað til okkar lands fyrir peningasnepla sem ekki bæta mannslíf og stíðstolla sem íslendingar allmennt þekkja alls ekki afleiðingar af.

Bið alla góða vætti að vera með okkur í að leysa vandann í þessu sem öðru.